Ο αγώνας του Wimbledon που ξεπέρασε κάθε όριο λογικής

Το 103ο Wimbledon δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, όμως κάθε αναφορά στο ιστορικό χορτάρι του All England Club φέρνει στο μυαλό εκείνη την απίστευτη αναμέτρηση του 2010. Μπορεί τότε ο Ράφαελ Ναδάλ να κατέκτησε τον τίτλο, όμως η κορυφαία παράσταση ανήκε σε ένα ματς που έγραψε ιστορία από τον πρώτο κιόλας γύρο.

Ο Ναδάλ πρωταθλητής, το γεγονός... αλλού

Στις 4 Ιουλίου του 2010, ο Ράφαελ Ναδάλ πρόσθετε ακόμη ένα κεφάλαιο στον μύθο του, επικρατώντας εύκολα του Τόμας Μπέρντιχ με 3-0 σετ με 6-3, 7-5, 6-4 στον τελικό. Ήταν ο δεύτερος τίτλος του στο Wimbledon και συνολικά ο όγδοος Grand Slam τίτλος της καριέρας του. Ωστόσο, παρά την εντυπωσιακή του παρουσία, δεν ήταν εκείνος που σημάδεψε τη διοργάνωση.

Ένα παιχνίδι που ξεκίνησε… σαν όλα τα άλλα

Η 22η Ιουνίου του 2010 φαινόταν να είναι απλώς μία ακόμη ημέρα στο τουρνουά, όταν ο Αμερικανός Τζον Ίσνερ και ο Γάλλος Νικολά Μαχού εισήλθαν στο Court 18 για τον πρώτο γύρο. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως αυτό το παιχνίδι θα κρατούσε 11 ώρες και 5 λεπτά, θα απλωνόταν σε τρεις διαφορετικές ημέρες και θα έσπαγε κάθε προηγούμενο ρεκόρ διάρκειας στην ιστορία του τένις.

Ο Ίσνερ τελικά επικράτησε με 3-2 σετ και σκορ 6-4, 3-6, 6-7(7), 7-6(3), 70-68, σε μία μάχη που άφησε άφωνο τον κόσμο του αθλητισμού. Το πέμπτο σετ, με 138 games, διήρκεσε περισσότερο από οχτώ ώρες και αποτέλεσε το απόλυτο παράδειγμα αθλητικής αντοχής και ψυχικής δύναμης.

Μία... κανονική αναμέτρηση

Μέχρι να φτάσουμε στο επικό πέμπτο σετ, το ματς κυλούσε χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις. Ο Ίσνερ κέρδισε το πρώτο σετ με 6-4 και ο Μαχού ισοφάρισε παίρνοντας το δεύτερο με 3-6. Το τρίτο σετ οδηγήθηκε στο tie break, με τον Γάλλο να το κατακτά με 7-9, και το τέταρτο κατέληξε στον Αμερικανό, επίσης στο tie break, με 7-3.

Το σκορ ήταν πλέον στο 2-2 και όλα έδειχναν πως οι δύο τενίστες είχαν να προσφέρουν ακόμα λίγο θέαμα. Κανείς δεν περίμενε, όμως, τι θα ακολουθούσε...

Το πέμπτο σετ μετατρέπεται σε θρίλερ

Στις 22 Ιουνίου, στις 21:07 ώρα Αγγλίας, λοιπόν, με το σκορ στο 2-2 σετ, το φως της ημέρας έσβηνε και ο αγώνας διακόπηκε προσωρινά.

Οι δύο αθλητές επέστρεψαν στο γήπεδο την επομένη, στις 14:05, για να συνεχίσουν το πέμπτο σετ. Κανείς τους δεν κατάφερνε να σπάσει το σερβίς του άλλου, και με τους κανονισμούς της εποχής να μην προβλέπουν super tie break, η αναμέτρηση έμοιαζε να μην τελειώνει ποτέ.

Το ρεκόρ του πιο μακρόχρονου αγώνα στην ιστορία του τένις έσπασε στις 23 Ιουνίου στις 17:45. Μέχρι τότε, το σχετικό ρεκόρ κατείχε ο αγώνας του Φαμπρίς Σαντόρο με τον Άρνολντ Κλεμέντ στο French Open του 2004, ο οποίος είχε διαρκέσει 6 ώρες και 33 λεπτά.

Στις 21:09, ολοκληρώθηκε και η δεύτερη μέρα, καθώς έδυε και πάλι ο ήλιος, με το σκορ στο πέμπτο σετ να έχει φτάσει στο απίστευτο 59-59!

Η λύτρωση έρχεται την τρίτη μέρα

Στις 24 Ιουνίου, για τρίτη διαδοχική ημέρα, οι Ίσνερ και Μαχού ανέβηκαν στο Court 18. Η κούραση ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους, όμως η ιστορία είχε ακόμα κάποιες… σελίδες για να ολοκληρωθεί. Μετά από άλλη 1 ώρα και 47 λεπτά αγώνα, ο Ίσνερ κατάφερε τελικά να πετύχει το καθοριστικό μπρέικ και να κλείσει το σετ με 70-68, βάζοντας τέλος σε μία αναμέτρηση που έμοιαζε ατελείωτη.

Τα ρεκόρ που καταρρίφθηκαν

Η επική αυτή μάχη δεν έσπασε μόνο το ρεκόρ της συνολικής διάρκειας αγώνα. Ο Τζον Ίσνερ σημείωσε 113 άσσους, οι περισσότεροι που έχουν επιτευχθεί από έναν παίκτη σε έναν αγώνα, ενώ και ο αντίπαλός του, Νικολά Μαχού, έφτασε τους 103 άσσους, ανεβαίνοντας δεύτερος στη σχετική λίστα.

Επιπλέον, μόνο το πέμπτο σετ διήρκεσε οχτώ ώρες και έντεκα λεπτά, περισσότερο δηλαδή κατά μια ώρα και 38 λεπτά από το προηγούμενο ρεκόρ ολόκληρης αναμέτρησης που είχε σημειωθεί από τους Σαντόρο και Κλεμέντ.

Το τίμημα της υπέρβασης

Η υπερπροσπάθεια είχε βαρύ τίμημα για τον Ίσνερ. Στον επόμενο γύρο του τουρνουά, αντιμετώπισε τον Τίμο Ντε Μπέικερ και ηττήθηκε εύκολα με 6-0, 6-3, 6-2 μέσα σε μόλις 74 λεπτά. Είχε δώσει τα πάντα σε εκείνη την τριήμερη μάχη και η σωματική και πνευματική εξάντλησή του ήταν πλέον παραπάνω από εμφανής.

Παρόλα αυτά, κανείς δεν ασχολήθηκε με αυτόν τον αποκλεισμό. Ο Αμερικανός έφυγε από το Wimbledon ως ο νικητής μίας τιτάνιας μονομαχίας, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα σπουδαιότερα κεφάλαια στην ιστορία του τένις.

Ανακαλύψτε περισσότερα από την bet365

Τελευταία στοιχήματα και αποδόσεις