Ήταν κάποια χρόνια αλλιώτικα. Οι ισορροπίες στον χώρο του ελληνικού, αλλά και του ευρωπαϊκού μπάσκετ ήταν, εντελώς διαφορετικές. Ήταν οι δεκαετίες του ‘80 και του ‘90, κυρίως αυτές, στις οποίες ο Άρης κυριαρχούσε. Κατακτούσε τίτλους στην Ελλάδα και διεκδικούσε κάθε ευρωπαϊκό που έβρισκε στο διάβα του.

Η εν Ελλάδι… δυναστεία

Με παίκτες όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, Λευτέρης Σούμποτιτς κ.α., οι «κιτρινόμαυροι» δεν είχαν να φοβηθούν τίποτα και κανέναν, παρά μόνο, ίσως, τον κακό τους εαυτό, ο οποίος, πάντως, όταν εμφανιζόταν δεν έμενε για πολύ, διότι η νοοτροπία νικητή που είχε η εν λόγω ομάδα, με τον Γιάννη Ιωαννίδη στον πάγκο της, δεν της επέτρεπε να ξεφύγει από την πορεία της.

Το ένα πρωτάθλημα ερχόταν πίσω από το άλλο, ο ΠΑΟΚ, ως ο «αιώνιος» αντίπαλος, προσπαθούσε να κάνει το… κομμάτι του, αλλά, τις περισσότερες φορές, αποτύγχανε παταγωδώς, ακόμη και όταν είχε καλύτερη, θεωρητικά, ομάδα και πολλοί πίστευαν ότι ήταν η χρονιά του.

Κάπως έτσι, ο Άρης κέρδισε εννέα πρωταθλήματα Ελλάδας από το 1979 μέχρι και το 1991, χάνοντας μόλις τρία σε αυτό το διάστημα, ενώ τα ίδια χρόνια και μέχρι το 1992, είχε προσθέσει στη συλλογή του και έξι κατακτήσεις Κυπέλλων Ελλάδας. Τα επιτέυγματά του αυτά συντέλεσαν στο να χαρακτηρίζεται ως «Αυτοκράτορας».

Οι αποτυχίες στην Ευρώπη και η ώρα της δικαίωσης

Παρά την… τρελή, ομολογουμένως, πορεία του, τις συγκεκριμένες δεκαετίες, στις εντός συνόρων διοργανώσεις, στην Ευρώπη δεν τα πήγαινε εξίσου καλά. Όχι γιατί υστερούσε σε κάτι συγκριτικά με τις άλλες ομάδες, μάλιστα ήταν και σεζόν στις οποίες έμπαινε ως το απόλυτο φαβορί, όμως, για διάφορους λόγους, κάτι συνέβαινε και την κρίσιμη στιγμή αποκλειόταν ή έχανε σε κάποιο ματς.

Η απογοήτευση για το γεγονός ότι ο ευρωπαϊκός τίτλος δεν ερχόταν ήταν μεγάλη και άπαντες έμπαιναν με τον πήχη χαμηλά στο Saporta Cup της σεζόν 1992/93, αν και οι γνώστες του αθλήματος τους έχριζαν και πάλι ως ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση της διοργάνωσης.

Ο Άρης μπήκε στον δεύτερο γύρο αγώνων και, εκεί, αντιμετώπιζε τη Μινσκ, την οποία απέκλεισε, όπως ήταν προφανές, πάρα πολύ εύκολα, αφού την κέρδισε, αρχικά, εκτός έδρας με 59-117, και, εν συνεχεία στο «Αλεξάνδρειο» με 107-70, ενώ αντίστοιχα εύκολο έργο είχε και στον τρίτο γύρο, με αντίπαλο τη Σλασκ Βροκλόφ, την οποία κέρδισε, εντός έδρας, με 80-90, απλοποιώντας τη δουλειά στη ρεβάνς με το 102-75.

Μπήκε στον Όμιλο Β από τα δύο γκρουπ των έξι ομάδων των προημιτελικών, για να τερματίσει πρώτος με το εντυπωσιακό 9-1 νίκες και να αντιμετωπίσει, στα ημιτελικά, τη δεύτερη του Ομίλου Α, Σαραγόσα, με πλεονέκτημα έδρας, σε μία σειρά που κρινόταν στις δύο νίκες. Έκανε το 2-0 και προκρίθηκε στον μεγάλο τελικό, κόντρα στην Εφές Αναντόλου.

Ο τελικός στο Τορίνο ήταν συγκλονιστικός, με τις άμυνες να κυριαρχούν και την ελληνική ομάδα, πιο ψύχραιμη στο φινάλε, να επικρατεί με 50-48 και να κατακτά το τρόπαιο, σπάζοντας το ρόδι, μέσα σε παραλήρημα από τους έξαλλους πανηγυρισμούς των οπαδών της.

Η ώρα του Korac

Τη σεζόν 1996/97, ο Άρης αγωνιζόταν στο Korac Cup και έμπαινε ξανά ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, επιβεβαιώνοντας, από την πρώτη στιγμή, την εν λόγω θεώρηση, καθώς φρόντισε να τερματίσει στην κορυφή του Ομίλου Α, με το απόλυτο έξι στα έξι!

Στον επόμενο γύρο, η Μπεσίκτας δεν θα μπορούσε να του σταθεί εμπόδιο, αν και στην Τουρκία δυσκολεύτηκε, για να την κερδίσει, εντέλει, με 64-65, ενώ με 77-64 κλείδωσε την πρόκρισή του στο «Αλεξάνδρειο».

Κόντρα στο Περιστέρι τα χρειάστηκε, στα προημιτελικά, καθώς το 75-65 της Θεσσαλονίκης λίγο έλειψε να ανατραπεί στην Αθήνα, με την ομάδα των Δυτικών Προαστίων να επικρατεί με 71-64, αλλά να μην της φτάνει, ενώ κόντρα στην Μπενετόν Τρεβίζο χρειάστηκε και την παράταση του δεύτερου αγώνα.

Ο τελικός ήταν και πάλι διπλός και οι «κίτρινοι» έκαναν κάτι επικό! Αν και ηττήθηκαν, εντός έδρας, με 66-77 από την Τόφας Μπούρσα, πήγαν στην Τουρκία με τσαμπουκά και έφυγαν με το τρόπαιο, έπειτα από ένα καθ’ όλα εντυπωσιακό 70-88.

Χρόνια μετά, στο EuroCup Challenge

Τη σεζόν 2002/03, ο Άρης είχε, πλέον, αρχίσει να μην θυμίζει σε τίποτα την ομάδα του ένδοξου παρελθόντος, όμως είχε τη φανέλα να σημειώνει, συχνά-πυκνά, σημαντικές διακρίσεις. Το EuroCup Challenge εκείνης της περιόδου είχε… ιδιαίτερο φορμάτ, όμως οι Θεσσαλονικείς πανηγύρισαν μία μεγαλειώδη πρόκριση στο Final Four, το οποίο διεξαγόταν στην έδρας τους, στο «Αλεξάνδρειο».

Μέσα σε έντονους πανηγυρισμούς, κέρδισαν τη Χέμοφαρμ, με 73-66 στον ημιτελικό, για να αντιμετωπίσουν την Πρόκομ στον μεγάλο τελικό και, έπειτα από ένα πάρα πολύ οριακό παιχνίδι, να επικρατήσουν με 84-83 και να κάνουν το γήπεδο να σείεται από τις ιαχές και τα γλέντια των οπαδών τους.

Τα τελευταία χρόνια

Τα τελευταία χρόνια, όμως, ο Άρης αντιμετωπίζει προβλήματα. Δεν έχει μεγάλο ρόστερ και δεν είναι λίγες οι φορές που έχει κινδυνεύσει ακόμη και με υποβιβασμό στην Α2, τη στιγμή που, όσον αφορά τη Euroleague 2023/24, το ενδεχόμενο να κατακτήσει η Μπαρτσελόνα τον τίτλο προσφέρεται σε απόδοση 10.00.

Ανακαλύψτε περισσότερα από την Bet365

Περισσότερα στοιχηματικά νέα για το μπάσκετ

Τελευταία στοιχήματα και αποδόσεις

bet365 News Team

• Άρης
• • 
  •