Ο Μπέκαμ και το άστρο

Ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης της σεζόν 1998-99 και είναι ο μόνος Βρετανός που κατέκτησε πρωταθλήματα σε τέσσερις διαφορετικές χώρες. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ είναι μία κατηγορία μόνος του.

Ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής

Υπάρχουν αυτοί που τον… αγαπούν για τον έντονο χαρακτήρα του και υπάρχουν κι αυτοί που σε κάθε ευκαιρία παίρνουν θέση απέναντί του και ασκούν την πιο σκληρή κριτική. Έχει δει αρκετό κόσμο να του γυρίζει την πλάτη και να ξεφεύγει ακόμη κι από τα όρια, σε διάφορες στιγμές της καριέρας του. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ έχει ζήσει πολλά.

Έχει κληθεί να ξεπεράσει σημαντικά εμπόδια, έχει κληθεί να διαχειριστεί εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις, αλλά πάντα κατάφερνε να βρει τις απαραίτητες απαντήσεις.  Έχει γράψει τη δίκη του ιστορία στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο κι όχι μόνο στο βρετανικό και έχει δει πολλές φορές όλα τα βλέμματα, όλη την προσοχή να στρέφονται επάνω του, σε πολλές περιόδους της ζωής του.

Όταν πήρε την δύσκολη απόφαση να βάλει τέλος στην σπουδαία καριέρα του, έπρεπε ξανά να ξεπεράσει μία σκληρή -για τον ίδιο και τα αγαπημένα του πρόσωπα- κατάσταση, ωστόσο, το ποδόσφαιρο παραμένει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητάς κι ό,τι κάνει, το απολαμβάνει στο 100%. Έχει να επιδείξει 115 συμμετοχές με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας της Αγγλίας, από το 1996 έως το 2009, σημειώνοντας 17 γκολ.

Έχει κατακτήσει έξι πρωταθλήματα Αγγλίας με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δύο Κύπελλα, ένα Champions League και ένα Διηπειρωτικό, ενώ στέφθηκε -επίσης- πρωταθλητής στην Ισπανία με τη Ρεάλ Μαδρίτης-κατέκτησε και το Super Cup- στο MLS με τους Λος Άντζελες Γκάλαξι, αλλά και στη Γαλλία και τη Ligue 1 με την Παρί Σεν Ζερμέν κι έγινε ο πρώτος Βρετανός παίκτης που κατάφερε να το κάνει αυτό, ενώ έχει σκοράρει σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα (κατά της Κολομβίας το 1998, της Αργεντινής το 2002 και του Ισημερινού το 2006).

Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ δεν υπήρξε απλά ένας καλός ποδοσφαιριστής, ήταν πολλά περισσότερα. Μπορεί ο κόσμος πάντα να τον αντιμετώπιζε με αρκετά σκληρό τρόπο, ωστόσο, μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι συμπαίκτες και αντίπαλοι πάντα αναγνώριζαν την αξία του. Ήταν αρχηγός, ήταν ηγέτης μέσα κι έξω από το γήπεδο. Άντεξε στην πίεση, έδωσε τις απαντήσεις του όταν έπρεπε και όπου κι αν πήγε, όποια φανέλα κι αν φόρεσε, κατάφερε να αφήσει το στίγμα του.

Το grand finale

«Όλοι ξέρουν τι σημαίνει ποδόσφαιρο για μένα. Ποτέ δεν κοίταξα πίσω ούτε αναλογίστηκα τους προηγούμενους αγώνες ή τα πράγματα που έχω κερδίσει. Μεγάλωσα σαν παίκτης στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Είναι κάτι που έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον: απόλαυσε τη στιγμή, αλλά μετά θα ξεκινήσουμε ξανά. Και νομίζω ότι ήμουν έτσι σε όλη μου την καριέρα. Δεν είχα ποτέ χρόνο να κάτσω να παρακολουθήσω τα παιχνίδια και τα γκολ και να σκεφτώ τις πιο σημαντικές στιγμές. Δεν μετανιώνω για τίποτα.

Δεν υπάρχει στιγμή που να μετανιώσω. Δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή που να νιώθω ότι έπρεπε να είχα κάνει κάτι διαφορετικό, γιατί προσπάθησα να ζήσω τη ζωή μου με τρόπο που να μην έχω τύψεις», ανέφερε σε πρόσφατη τοποθέτησή του ο Βρετανός. Ο Φέργκιουσον ήταν πράγματι από τους ανθρώπους που σημάδεψαν την καριέρα του. Ήταν από τους ανθρώπους που έπαιξαν κομβικό ρόλο με διαφορετικούς -ανά περιόδους- τρόπους.

«Ναι, έχω κάνει λάθη. Όλοι γνωρίζουν τα λάθη που έχω κάνει. Το '98 μου έδωσαν την κόκκινη κάρτα. Θα ήθελα να μην είχε συμβεί ποτέ; Φυσικά. Τώρα ξέρω γιατί συνέβη; Φυσικά. Έτυχε για κάποιο λόγο, για να με κάνει πιο δυνατό σαν παίκτη, σαν άνθρωπο και ίσως να κάνω μια καλύτερη και πιο επιτυχημένη καριέρα. Γι' αυτό συνέβη εκείνη η στιγμή. Δεν μετανιώνω. Μακάρι να μην είχε συμβεί ποτέ.

Είμαι περήφανος για την οικογένειά μου. Αυτό είναι που ξεπερνά τα πάντα. Είμαι περήφανος που έχω μια καταπληκτική σύζυγο, καταπληκτικά παιδιά, καταπληκτικά πεθερικά, αδερφές… Είμαι σχεδόν τόσο περήφανος για την καριέρα μου όσο και για την οικογένειά μου, γιατί μπόρεσα να ζήσω το όνειρό μου να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και να παίξω για την ομάδα που αγάπησα. Ως παιδί αγαπούσα τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πάντα ήθελα να παίξω σε αυτή την ομάδα, ο πατέρας μου ήταν οπαδός της Γιουνάιτεντ. Έτσι μπόρεσα να ζήσω το όνειρό μου, αλλά και το όνειρο του πατέρα μου.

Μετά έπαιξα για τη χώρα μου, ήμουν αρχηγός της χώρας μου, την πήγα σε δύο Παγκόσμια Κύπελλο και έπαιξα ο ίδιος σε τρεις σπουδαίες διοργανώσεις. Υποθέτω ότι αν έπρεπε να πω ότι μου λείπει κάτι, θα ήταν να κερδίσω κάτι με την Αγγλία. Για μένα θα ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Αλλά δεν παραπονιέμαι για όσα έχω πετύχει», πρόσθεσε ο Ντέιβιντ και γυρίζοντας λίγο πίσω, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να χαμογελάει για μία σπουδαία καριέρα που ολοκληρώθηκε στη Γαλλία, με τη φανέλα της Παρί σε ένα πολύ-πολύ φορτισμένο κλίμα…

Ανακαλύψτε περισσότερα από την Bet365

Τελευταία στοιχήματα και αποδόσεις