Η μέρα που ο Νόβακ Τζόκοβιτς έγινε βασιλιάς στο Λονδίνο

Στις 3 Ιουλίου του 2011, η ιστορία του τένις άλλαξε ρότα στο Centre Court του All England Club. Ο Νόβακ Τζόκοβιτς, τότε 24 ετών, επικράτησε του υπερασπιστή του τίτλου, Ράφαελ Ναδάλ με 3-1 σετ με 6-4, 6-1, 1-6, 6-3 και όχι μόνο πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο στο Wimbledon, αλλά εξασφάλισε και την κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, αποδεικνύοντας περίτρανα πως είχε φτάσει η ώρα του.

Ήταν η 50ή του νίκη σε 51 αγώνες για το έτος και η πέμπτη του απέναντι στον Ισπανό μέσα στο 2011, σημάδι πως η πλάστιγγα της κορυφαιότητας είχε αρχίσει να γέρνει. Ήταν το τρίτο Grand Slam τρόπαιο της καριέρας του, μετά από δύο κατακτήσεις στο Australian Open, αλλά το πρώτο του στο γρασίδι – και μάλιστα απέναντι σ’ έναν αντίπαλο που έως τότε τον είχε κερδίσει σε όλα τα μεταξύ τους ματς σε Grand Slam.

Η άνοδος στην κορυφή

Ο δρόμος προς το Νο1 της παγκόσμιας κατάταξης είχε ήδη στρωθεί, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος του τελικού. Η βαθμολογική υπεροχή του Τζόκοβιτς είχε διασφαλιστεί. Παρ’ όλα αυτά, απέναντί του είχε έναν Ναδάλ που προερχόταν από 20 συνεχόμενες νίκες στο Wimbledon και επιδίωκε τον τρίτο του τίτλο στο γρασίδι του Λονδίνου. Επιπλέον, ο Ισπανός είχε πέντε νίκες σε ισάριθμες Grand Slam αναμετρήσεις απέναντι στον Σέρβο.

Το ότι ο Τζόκοβιτς μπήκε στον αγώνα χωρίς αυτό το ψυχολογικό βάρος, αλλά με την αποφασιστικότητα ενός παίκτη που ξέρει πως ήρθε η στιγμή του, φάνηκε από τα πρώτα κιόλας games.

Η φθορά του αήττητου

Το πρώτο σετ εξελίχθηκε σε μάχη λεπτομερειών. Η σταθερότητα του Τζόκοβιτς από τη βασική γραμμή άρχισε να δημιουργεί ρωγμές στο αμυντικό τείχος του Ναδάλ. Ο Σέρβος κατέκτησε το σετ με 6-4, εκμεταλλευόμενος το μοναδικό break point που του παρουσιάστηκε. Ένα forehand του Ισπανού στο φιλέ αποδείχθηκε αρκετό για να του κοστίσει το πρώτο σετ και μαζί την ψυχολογική πρωτοκαθεδρία.

Ο Ναδάλ, σπάνια επηρεαζόταν συναισθηματικά, αλλά αυτή τη φορά έδειξε να χάνει τον έλεγχο. Στο ξεκίνημα του δεύτερου σετ, ένα smash άουτ σε κρίσιμο σημείο προμήνυε την καθίζηση που θα ακολουθούσε.

Ο Τζόκοβιτς, γεμάτος αυτοπεποίθηση, επιδόθηκε σε ένα από τα εντυπωσιακότερα σετ της καριέρας του, σπάζοντας το σερβίς του αντιπάλου του και παίζοντας με απίστευτη ενέργεια. Τα χτυπήματά του είχαν βάθος, ακρίβεια και ένταση. Το σετ έκλεισε με 6-1, σε μία επίδειξη κυριαρχίας που σπάνια υφίστατο ο Ισπανός.

Η αντεπίθεση του πρωταθλητή

Όμως ο Ναδάλ δεν ήταν πρωταθλητής κατά τύχη. Εκμεταλλευόμενος μία προσωρινή χαλάρωση του Τζόκοβιτς στο τρίτο σετ, πήρε τα ηνία και απάντησε με τον ίδιο εμφατικό τρόπο, επιβάλλοντας τον ρυθμό του και κατακτώντας το σετ με 1-6. Ένα forehand winner που του έδωσε break point στο ξεκίνημα του τέταρτου σετ, φαινόταν σαν προπομπός επικής ανατροπής.

Ο Τζόκοβιτς όμως δεν πανικοβλήθηκε. Ένα δυνατό forehand που ο Ναδάλ δεν κατάφερε να επιστρέψει έδωσε την εκκίνηση για την επόμενη αντεπίθεση. Στο 2-0 του τέταρτου σετ, ο Σέρβος έδειχνε να ελέγχει ξανά τον αγώνα. Η κρίσιμη φάση ήρθε όταν σε break point για τον Ναδάλ, η μπάλα του βρήκε το φιλέ και κύλησε στην πλευρά του Σέρβου. Η ισορροπία του σετ έδειχνε έτοιμη να σπάσει, αλλά ο Τζόκοβιτς άντεξε.

Στο 4-3, ένα κακό game του Ισπανού με αβίαστα λάθη έφερε το καθοριστικό μπρέικ. Ο Σέρβος πήγε στο σερβίς για να ολοκληρώσει το όνειρό του.

Η ιστορική κατάκτηση

Με την ένταση στο ζενίθ, ο Τζόκοβιτς ξεκίνησε νευρικά το τελευταίο game, με ένα κακό forehand. Όμως, δύο λάθη του Ναδάλ, καθώς και ένα ριψοκίνδυνο serve-and-volley του Ισπανού τον έφεραν στο championship point. Εκεί, με ένα βαρύ forehand πίεσε τον Ισπανό, που έστειλε το backhand του άουτ. Ο Τζόκοβιτς έπεσε ανάσκελα στο γρασίδι του Centre Court και πανηγύρισε το πιο μεγάλο τρόπαιο της καριέρας του.

«Νόλε» σε πελάγη ευτυχίας!

Νόβακ Τζόκοβιτς: «Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω αυτό το συναίσθημα με λόγια, πέρα από το ότι είναι η καλύτερη μέρα της ζωής μου, η πιο ξεχωριστή μέρα της ζωής μου. Αυτό είναι το αγαπημένο μου τουρνουά, το τουρνουά που πάντα ονειρευόμουν να κερδίσω, το πρώτο τουρνουά που είδα ποτέ στη ζωή μου. Νομίζω πως ακόμα κοιμάμαι, ακόμα βλέπω το όνειρό μου. Όταν παίζεις απέναντι στον κορυφαίο παίκτη στον κόσμο, τον Ράφαελ Ναδάλ, που έχει κερδίσει τα δύο από τα τρία τελευταία Wimbledon και πάντα κερδίζει τα μεγάλα ματς απέναντί μου στα Grand Slam, έπρεπε να είμαι στο καλύτερό μου. Έπρεπε να παίξω το καλύτερό μου τένις. Νομίζω ότι έπαιξα το καλύτερο ματς της καριέρας μου στο γρασίδι».

Η αρχή της κυριαρχίας του

Το Wimbledon του 2011 δεν ήταν απλώς ο πρώτος τίτλος του Τζόκοβιτς στο Λονδίνο. Ήταν η απαρχή της απόλυτης κυριαρχίας του στο παγκόσμιο τένις. Έκτοτε, ο Σέρβος έμελλε να κατακτήσει συνολικά επτά τίτλους στο Wimbledon (μέχρι και το 2022), να προσθέσει πολυάριθμα Grand Slam στη συλλογή του και να εδραιωθεί ως ένας από τους μεγαλύτερους – αν όχι ο μεγαλύτερος – τενίστας όλων των εποχών.

Πλέον, το καλοκαίρι του 2025, στα 38 του χρόνια και ενώ ετοιμάζεται να επιστρέψει για ακόμη μία φορά στο Centre Court, ο Νόβακ Τζόκοβιτς δεν έχει τίποτα να αποδείξει. Αλλά η φλόγα μέσα του δεν έχει σβήσει. Το Wimbledon, το «αγαπημένο του τουρνουά», εκεί όπου κάποτε έφαγε μια χούφτα γρασίδι από συγκίνηση, τον περιμένει και πάλι. Όχι πια ως διεκδικητή, αλλά ως ζωντανό θρύλο.

Ανακαλύψτε περισσότερα από την bet365

Τελευταία στοιχήματα και αποδόσεις