Η ιστορία γράφτηκε στο «ΣΕΦ»

Ήταν 14 Ιουνίου 1987, όταν η Εθνική Ελλάδας αντιμετώπιζε τη Σοβιετική Ένωση στο κατάμεστο από Έλληνες οπαδούς «ΣΕΦ», στον μεγάλο τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Ο απόλυτος θρίαμβος

Ήταν μία στιγμή που όσοι την έζησαν από κοντά τη θυμούνται για πάντα και δεν θα την ξεχάσουν ποτέ! Ήταν μία στιγμή που οι νεότεροι που μαθαίνουν για αυτήν ζηλεύουν τους γονείς τους, που δεν ήταν και οι ίδιοι κάπου σε μία γωνιά να βλέπουν τον αγώνα.

Ήταν από αυτές τις στιγμές που όλοι αναπολούν μετά από χρόνια και σκέφτονται πού ήταν και τι έκαναν τη μέρα του μεγάλου τελικού. Πού τους βρήκαν τα πανηγύρια και οι χαρές. Πού ξεσάλωσαν και πού δάκρυσαν από περηφάνια. Ήταν μία στιγμή ζωής!

Τα τρομερά παιδιά του Κώστα Πολίτη επικρατούσαν με 103-101 στην παράταση της Σοβιετικής Ένωσης και έγραφαν τη δική τους ιστορία!

Από εκείνο το σημείο και έπειτα, το μπάσκετ μπήκε στις καρδιές και στα σπίτια όλων των Ελλήνων. Μικρά παιδιά άρχισαν μαθαίνουν περισσότερα για αυτό και οι αλάνες γέμισαν με μπασκέτες, ώστε να μπορεί ο καθένας, σε κάθε γειτονιά, να παίζει το αγαπημένο του, πλέον, άθλημα.

Τα επόμενα χρόνια θα έρχονταν μερικές ακόμη πολύ μεγάλες επιτυχίες για τη «γαλανόλευκη», ενώ το 2005 θα στεφόταν για δεύτερη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης. Τίποτα, όμως, δεν μπορούσε να συγκριθεί με το τότε…

Ο αγώνας

Έχοντας ήδη κάνει, είναι η αλήθεια, συγκλονιστική πορεία μέχρι και τον μεγάλο τελικό, ό,τι και να συνέβαινε σε αυτόν, κανείς δεν θα μπορούσε να την «κακιώσει», διότι, εξάλλου, έπαιζε απέναντι σε ένα «μεγαθήριο» του παγκόσμιου μπάσκετ.

Είναι, ωστόσο, γεγονός ότι οι ειδικοί έχουν πει εκ των υστέρων ότι εκείνο το ματς δεν γινόταν να χαθεί! Η Ελλάδα μπήκε εξαιρετικά στο παρκέ και στο ημίχρονο κατάφερε να προηγείται με 42-41, έχοντας τους παίκτες με την προσωπικότητα που χρειαζόταν ένα τέτοιο παιχνίδι, να μην φοβηθούν απέναντι στα ψηλά κορμιά των Σοβιετικών και να κάνουν αυτό που χρειαζόταν σε άμυνα και επίθεση.

Στο δεύτερο ημίχρονο, πάντως, οι Σοβιετικοί πέρασαν μπροστά στο σκορ και ήλεγχαν κάπως καλύτερα τον ρυθμό του αγώνα. Αυτό, φυσικά, δεν σήμαινε ότι πήραν και κάποια πολύ μεγάλη διαφορά, αλλά ότι φαινόταν από τη γενικότερη εικόνα της αναμέτρησης ότι αν κάποια ομάδα έπαιρνε αυτήν την πολύ μεγάλη διαφορά, θα ήταν οι ίδιοι.

Εν πάση περιπτώσει, η «γαλανόλευκη» έβρισκε τον τρόπο να κρατιέται στο ματς και όταν στο τέλος της κανονικής περιόδου βρέθηκε να χάνει με 89-87 ήταν ο Λιβέρης Ανδρίτσος αυτός που έβαλε τις πιο κρίσιμες ελεύθερες βολές όλου του τουρνουά, ισοφαρίζοντας σε 89-89, για να δώσει συνέχεια στο θρίλερ, που, πλέον, θα κρινόταν στην παράταση.

Ολόκληρη σχεδόν η παράταση παίχτηκε χωρίς τους Παναγιώτη Γιαννάκη και Παναγιώτη Φασούλα, οι οποίοι βγήκαν με πέντε φάουλ, σε ένα σημείο στο οποίο πολλοί πίστεψαν ότι αυτό θα έδινε ξεκάθαρο προβάδισμα στη Σοβιετική Ένωση.

Εντέλει, ούτε αυτό πτόησε την Εθνική Ελλάδας! Με το σκορ στο 101-101, η μπάλα ήταν στα χέρια του Γκάλη, την έδωσε στον Ιωάννου, ο οποίος σούταρε από την κορυφή της ρακέτας, αλλά αστόχησε. Στο ριμπάουντ, όμως, ο Αργύρης Καμπούρης, ο «τίμιος γίγαντας», που κέρδισε ελεύθερες βολές και με τεράστια ψυχραιμία τις έβαλε και τις δύο για το 101-103!

Ανακαλύψτε περισσότερα από την bet365

Τελευταία στοιχήματα και αποδόσεις